Magtanum Kita It Bala at iba pa

Magtanum Kita It Bala

Ni Melchor F. Cichon.

Magtanum kita it bala

Sa tanan nga bag it mga turista

Agod ro atong banwa hay mas makilaea pa gid

Indi eang sa Southeast Asia.

Raya eon siguro ro tadlong nga daean
Nga puno it buho, nga puno it tuktok.

Mayad pa ro pilapil it kaeanasan
Nga maski madanlog, ro huya-huya hay mapuputoe man.

Magtanim Tayo Ng Bala

Salin ni Ni Melchor F. Cichon.

Magtanim tayo ng bala

Sa lahat ng bag ng mga turista

Para ang bayan natin ay lalong makilala

Hindi lang sa Southeast Asia.

Ito na nga siguro ang tuwid na daan

Na puno ng butas, na puno ng kalawang.

Mabuti pa ang pilapil ng palayan

Na kahit madulas, ang makahiya ay napuputol naman.

Tan-awa Ro Mga Nagapangade nga mga Alima

Ni Melchor F. Cichon.

Tan-awa

Ro mga nagapangade nga mga alima.

Tan-awa it mayad

Ro mga naga-uoebo nga kaugat-ugatan

Ag ro mga nagatiliku nga mga tudlo

Nga nagapuntariya sa kaeangitan.

Tan-awon mo it mayad

Sa kamamuo ku mga alima ngaron

Ro mga sakripisyo

Nga andang haagyan

Agod makabatak ka eang

Ku baso it bino

Para sa imong kadaag-an.

Tingnan ang Nagdadasal Na Mga Kamay

Salin Ni Melchor F. Cichon.

Pagmasdan

Ang mga nagdarasal na mga kamay.

Pagmasdan ng mabuti

Ang mga umuusling mga ugat

At ang mga kilo-kilong mga daliri

Na nakatutok sa kalangitan.
Pagmasdan mo ng maigi

Sa likuran ng mga kamay na iyon

Ang sakripisyo

Ng kanilang landas

Para lang maitaas mo

Ang baso ng bino

Para sa iyong tagumpay.

Hueas It Bato ag Baeas
Ni Melchor F. Cichon

Nagpamisa ako ay ginkay-ad ro karsada.
Ugaling pag-abot it tatlong buean,
May giltak-giltak eot-a ra.
Pero de bale
Sa masunod nga eleksiyon,
May magkaayad eon man kara
Ag siyempre pa
Magsadya eon man ro bueang
Ag ro inum-inuman
Sa hueas it bato ag baeas.

Pawis ng Bato at Buhangin

Salin Ni Melchor F. Cichon.

Nagpamisa ako dahil inayos ang lansangan.

Ngunit pagkaraan ng tatlong buwan

May mga bitak-bitak na ito.

Ngunit hindi bale,

Sa susunod na halalan,

May mag-aayos na naman nito

At siyempre pa
Sasaya na naman ang sabong

At ang inuman

Dahil sa pawis ng bato at buhangin.

O, Sanlibutan
Ni Melchor F. Cichon
February 23, 2016

Ilang siglo na ba ang nakaraan
Nang ipako si Ginoong Hesus sa krus?
Ilang siglo na rin ba ang nakaraan
Nang mangako ang sanlibutan
Na ituwid ang kanyang daan?
At dito sa ating bayan,
Naglipana na rin ang mga simbahan,
Nguni’t dumobli naman
Ang mga magnanakaw,
Ang mga snatser,
Ang mga holdaper,
Ang mga patayan,
Sa kabayanan man
O sa kabundukan.
Ang mga Eva at mga Magdalena ba’y
Nabawasan na sa mga bahay-aliwan?
Dumami pa yata
Ang nagsasamang mga Adan
Sa kapwa Adan?
Nadawit tuloy si Manny Pacquiao
Sa usaping pangmamahalan.
O sanlibutan, kailan ba natin bubunutin
Ang mga pako
Sa mga kamay at paa ni Ginoong Hesus?

O, Kalibutan

Salin ni Melchor F. Cichon.

Pilang siglo eon baea ro nag-agi
Nga gin-eansang si Ginuong Hesus sa krus?

Pilang siglo eon man baea ro nag-agi

Nga nagpangako ro kalibutan

Nga itadlong ro anang daean?

Ag iya sa atong banwa,

Nagdagsa eon man ro mga simbahan,

Ugaling dumobli eon man

Ro mga manakaw,

Ro mga snatser,

Ro mga holdaper,

Ro mga patayan,

Sa kabanwahanan

Ukon sa kabukiran.

Ro mga Eva ag mga Magdalena baea hay

Nabuhinan eon baea sa baeay-kasadyahan?

Umabo pa ngani siguro

Ro nagailimaw nga mga Adan

Sa pareho nga Adan?

Nadaeahig  eon lang si Manny Pacquiao

Sa isyu’t paghigugma.

O, kalibutan, hin-uno baea naton gabuton

Ro mga eansang

Sa mga alima ag siki ni Ginuong Hesus?

Jeepney

Ni Melchor F. Cichon

Huwag mo na akong sisisihin
Kung naghihimutok ang puso ko
Sa mga diyos at diyosa ng aming bayan.

Noon, bago sila nahalal sa pwesto,

Parang mga rosas at bubuyog silang
Umiindayog sa hanging habagat

O kaya'y sa simoy ng  amihan.

Nilalakad pa nila ang mga putikan
Upang kumustahin lang kami
Dahil nangunguna sa kanila

Ang mga hinaing ng mga dukha.

Ngunit ngayon

Kapag ako'y naghihintay ng masasakyang jeep

Papuntang kabayanan

At hindi ako kaagad-agad makasakay

Dahil siksikan na ang mga ito
Hanggang bubungan,

Ako raw ang dapat sisihin--

Tamad daw akong bumangon

Bago tumilaok ang manok

Para hindi ako mahuli sa opisina.

O kaya'y namimili pa ako ng masasakyan.

Tama nga silang lahat

At mali ako.

Dahil ako'y tatlong kahig

Isang tukang tao lamang.

Kung minsan pa nga'y sampung kahig

Ngunit ni isa'y walang matutuka

Dahil natuka na lahat

Ng mga maginoong na sa puwesto--

Ah, Napoles ilan pa silang

Dapat makakita ng hiniwa-hiwang langit?

Ilan pa silang dapat

Ihiga sa kulungan ng sardinas?

Jeepney

Salin ni Melchor F. Cichon

Indi mo eon ako pagbasuea

Kon nagaribenta eon rang tagipuso-on

Sa mga diyos ag diyosa it among banwa.

Kato, bag-o sanda binuto sa pwesto,

Pareho sandang mga rosas ag tabuboyog

Nga nagaugoy-ugoy sa hangin it habagat

Ukon sa mahanayhanay nga huyop it amihan.

Ginatikang pa nanda ro mga eutay

Agod kamustahon eang kami

Bangod gapanguna kanda

Ro mga hinyo it mga imoe.

Apang makaron

Kon ako maghueat it masakyan nga jeep

Paagto sa banwa

Ag indi eagi-eagi ako makasakay

Bangod gadueotdutan eon ra

Hasta sa bubungan,

Ako kuno ro dapat basueon—

Tamad kuno ako magbangon

Bag-o magtukturuok ro manok

Agod indi ako maulihi sa opisina.

O basi gapili pa ako it masakyan.

Tama sanda tanan

At ako saea.

Bangod ako hay tatlong kahig

Sangka tukang tawo eang.

Kon amat pa ngani napueong kahig

Apang maski sambilog nga tuka hay owa gid

Bangod natuka eon tanan

It mga dungganon nga sa puwesto—

Ah, Napoles, pila pa sanda

Nga dapat makakita it siniad-siad nga kaeangitan?

Pila pa sanda nga dapat

Ipaeubog sa presuhan it sardinas?