end of dawn--
the sound of gun fires
crossing Mamasapano River
***Melchor F. Cichon
February 27, 2015
Friday, February 27, 2015
Thursday, February 26, 2015
Sunday, February 22, 2015
Last Nail
she kisses
the last nail to close his coffin--
fallen narra leaves
***Melchor F. Cichon
February 22, 2015
the last nail to close his coffin--
fallen narra leaves
***Melchor F. Cichon
February 22, 2015
Saturday, February 21, 2015
Gildak sa Daeaura
gildak sa daeaura--
ginasipsip eo't guyom
rang linugaw sa lamesa.
***Melcichon
February 14, 2015
ginasipsip eo't guyom
rang linugaw sa lamesa.
***Melcichon
February 14, 2015
Kon Ugsad
Kon Ugsad
ni Melchor F. Cichon
as of February 21, 2015
ni Melchor F. Cichon
as of February 21, 2015
Ugsad.
Nagbuka ro bungsod. Ag nagguwa ro itom nga hari ag reyna it mga duwende. Sila sanday Haring Itsong ag si Reynang Saring.
Nagpamasyar sanda sa Plaza it Lezo.
May hakita sanda nga gwapahon nga ungang baye nga nagapamueot it bueak it mga narra. Si Ambong ra ngaean, mga dose anyos.
Nag-ilis it ordinayong eambong si Reynang Saring ag nag-ilis it puti nga panit. Ginpaeapitan na si Ambong ag ginpangutana.
“Ham-at ginapueot mo ro mga bueak it narra?”
“Ginapueot ko ra agod himuon nga kolentas ag ibaligya sa may simbahan agod ibakae ko't bueong ni Nanay. May sakit abi imaw."
Ginbakae it reyna ro tanan nga bueak nga napueot it unga. Sangka puyo nga mga bueawan ro gintao it reyna kay Ambong. Nagpasaeamat ro unga sa reyna ag nag-uli. Ginsunod ka tueok ku reyna ro pagpanaw ku unga.
Pag-abot sa andang baeay.
“Inay, bastante eon ro atong kwarta nga inugbakae it imong bueong. Ginbakae it sangka baye ro tanan nga bueak it narra nga hatipon ko.”
Owa magbuhay hay nagmayad ro nanay ku unga.
Pagkataliwan it limang dag-on hay nabantog nga namatay ro reyna it mga duwende.
Nagbalik sa piniio ku hari ratong unga nga hakita nanda sa plaza.
Gintawag ku hari ro anang mga sundalo agod usisaon kon siin gaestar ratong bayeng hakita nanda sa plaza.
Pagkataliwan it daywang adlaw hay nagreport sa hari ro anang tawuhan.
“Mahal nga hari, igto gali sa Sta. Cruz gaestar ratong daeaga. Si Ambong kuno ra ngaean.
Kada hapon hay ginaagtunan it hari si Ambong ag ginaregaluhan it mga kobyertos nga bueawan. Sa primero indi mag-atubang si Ambong sa hari it mga duwende ay bukon it kaparehas kana nga awo. Owa't eabot kara hay maitom ra nga klaseng duwende ag sa pagkasayod nana nga ro mga maitom nga duwende hay mapintas. Ag nahuya imaw nga masayran it ibang tawo nga ra asawa hay duwende.
Pero sa ulihi hay nahueog gid man ra buot ni Ambong sa hari.
Ag nagpasugot imaw nga magmunot sa kaharian it mga duwende, igto sa idaeum it eugta. Igto sanda ginkasae sa palasyo it hari.
Hakita ni Ambong nga haeos tanan nga mga kakamitan sa kaharian it dwende hay himo sa bueawan, halin sa kabkab hasta sa andang lamesa.
Ugaling ginapanumdom ni Ambong ra nanay. Pero ro hambae ka anang nanay hay indi imaw magkahawag kana ay may daywa pa man imaw nga mga magueang nga magadipara kana kon hinali nga imaw hay magmasakit.
Ag ginapabisita man ku hari si Ambong sa anang nanay sa kada ugsad.
Nagbuka ro bungsod. Ag nagguwa ro itom nga hari ag reyna it mga duwende. Sila sanday Haring Itsong ag si Reynang Saring.
Nagpamasyar sanda sa Plaza it Lezo.
May hakita sanda nga gwapahon nga ungang baye nga nagapamueot it bueak it mga narra. Si Ambong ra ngaean, mga dose anyos.
Nag-ilis it ordinayong eambong si Reynang Saring ag nag-ilis it puti nga panit. Ginpaeapitan na si Ambong ag ginpangutana.
“Ham-at ginapueot mo ro mga bueak it narra?”
“Ginapueot ko ra agod himuon nga kolentas ag ibaligya sa may simbahan agod ibakae ko't bueong ni Nanay. May sakit abi imaw."
Ginbakae it reyna ro tanan nga bueak nga napueot it unga. Sangka puyo nga mga bueawan ro gintao it reyna kay Ambong. Nagpasaeamat ro unga sa reyna ag nag-uli. Ginsunod ka tueok ku reyna ro pagpanaw ku unga.
Pag-abot sa andang baeay.
“Inay, bastante eon ro atong kwarta nga inugbakae it imong bueong. Ginbakae it sangka baye ro tanan nga bueak it narra nga hatipon ko.”
Owa magbuhay hay nagmayad ro nanay ku unga.
Pagkataliwan it limang dag-on hay nabantog nga namatay ro reyna it mga duwende.
Nagbalik sa piniio ku hari ratong unga nga hakita nanda sa plaza.
Gintawag ku hari ro anang mga sundalo agod usisaon kon siin gaestar ratong bayeng hakita nanda sa plaza.
Pagkataliwan it daywang adlaw hay nagreport sa hari ro anang tawuhan.
“Mahal nga hari, igto gali sa Sta. Cruz gaestar ratong daeaga. Si Ambong kuno ra ngaean.
Kada hapon hay ginaagtunan it hari si Ambong ag ginaregaluhan it mga kobyertos nga bueawan. Sa primero indi mag-atubang si Ambong sa hari it mga duwende ay bukon it kaparehas kana nga awo. Owa't eabot kara hay maitom ra nga klaseng duwende ag sa pagkasayod nana nga ro mga maitom nga duwende hay mapintas. Ag nahuya imaw nga masayran it ibang tawo nga ra asawa hay duwende.
Pero sa ulihi hay nahueog gid man ra buot ni Ambong sa hari.
Ag nagpasugot imaw nga magmunot sa kaharian it mga duwende, igto sa idaeum it eugta. Igto sanda ginkasae sa palasyo it hari.
Hakita ni Ambong nga haeos tanan nga mga kakamitan sa kaharian it dwende hay himo sa bueawan, halin sa kabkab hasta sa andang lamesa.
Ugaling ginapanumdom ni Ambong ra nanay. Pero ro hambae ka anang nanay hay indi imaw magkahawag kana ay may daywa pa man imaw nga mga magueang nga magadipara kana kon hinali nga imaw hay magmasakit.
Ag ginapabisita man ku hari si Ambong sa anang nanay sa kada ugsad.
Tuesday, February 17, 2015
5 Elements of Powerful Flash Fiction
5 Elements of Powerful Flash Fiction
Flash fiction contains most of the following elements in every single story:Brevity — Flash fiction tells a complete story in 1,000 words or less. Sometimes a lot less words. Many markets want stories that are 750, 500, or 100 words long. Some contests, such the annual 55 Fiction contest, require even fewer words. With the surging popularity of Twitter, some writers have now exchanged word counts for 140 characters.
Character — All fiction requires characters, or at least some sort of presence through which the story is told. The reader identifies with the characters in a story. In flash fiction, characters have little time to be developed and described, so you must make the most of your opportunities. Show them in action. Describe the little details that bring the character to life in the reader’s mind.
Surprise Endings — Flash fiction is famous for its twist endings which often surprise or shock the reader. Think of a punch line to a joke as a good example of this.
Rich Language — Flash fiction exists somewhere between the realms of poetry and short story and uses poetic language to weave the tale efficiently. The format is fluid, allowing the writer to experiment and play with words and form.
Change — Even though flash fiction doesn’t have a lot of words, a lot of action is packed into each story. Something has to happen during the course of the story. According to Roberta Allen in Fast Fiction: Creating Fiction in Five Minutes:
“A story is a container for change.”This means that something has to change within course of the story. It can be a physical change to the character, an epiphany that changes the character’s way or thinking, or a change in how the reader perceives that character and/or situation.
What other elements do you find important for powerful flash fiction? Which of these do you find the most important? Please comment below.
Sunday, February 15, 2015
Kon Ugsad
Kon Ugsad
ni Melchor F. Cichon
as of February 15, 2015
Ugsad.
Nagbuka ro bungsod. Ag nagguwa ro itom nga hari ag reyna it mga duwende.
Nagpamasyar sanda sa Plaza it Lezo.
May hakita sanda nga gwapahon ng ungang baye nga nagapamueot it bueak it mga narra.
Nag-ilis it ordinayong eambong ro reyna ag nag-ilis it puti nga panit. Ginpaeapitan na ro unga ag ginpangutana.
“Ham-at ginapueot mo ro mga bueak it narra?”
“Ginapueot ko ra agod himuon nga kolentas ag ibaligya sa may simbahan agod ibakae ko't bueong ni Nanay. Magsakit abi imaw."
Ginbakae it reyna ro tanan nga bueak nga napueot it unga. Sangka puyo nga mga bueawan ro gintao it reyna sa unga. Nagpasaeamat ro unga sa reyna ag nag-uli.Ginsunod ka tueok ku reyna ro pagpanaw ku unga.
Pag-abot sa andang baeay.
“Inay, bastante eon ro atong kwarta nga inugbakae it imong bueong. Ginbakae it sangka baye ro tanan nga bueak it narra nga hatipon ko.”
Owa magbuhay hay nagmayad ro nanay ku unga.
Pagkataliwan it limang dag-on hay nabantog nga namatay ro reyna it mga duwende.
Nagbalik sa piniio ku hari ratong unga nga hakita nanda sa plaza.
Gintawag ku hari ro anang mga sundalo agod usisaon kon siin gaestar ratong bayeng hakita nanda sa plaza.
Pagkataliwan it daywang adlaw hay nagreport sa hari ro anang tawuhan.
“Mahal nga hari, igto gali sa Sta. Cruz gaestar ratong unga. Si Ambong kuno ra ngaean.
Kada hapon hay ginaagtunan it hari si Ambong ag ginaregaluhan it mga kobyertos nga bueawan. Sa primero indi mag-atubang si Ambong sa hari it mga duwende ay bukon it kaparehas kana nga awo. Owa't eabot kara hay maitom ra nga klaseng duwende ag sa pagkasayod nana nga ro mga maitom nga duwende hay mapintas. Ag nahuya imaw nga masayran it ibang tawo nga ra asawa hay duwende.
Pero sa ulihi hay nahueog gid man ra buot ni Ambong sa hari.
Ag nagpasugot imaw nga magmunot sa kaharian it mga duwende, igto sa idaeum it eugta. Igto sanda ginkasae sa palasyo it hari.
Hakita ni Ambong nga haeos tanan nga mga kakamitan sa kaharian it dwende hay himo sa bueawan, halin sa kabkab hasta sa andang lamesa.
Ugaling ginapanumdom ni Ambong ra nanay. Pero ro hambae ka anang nanay hay indi imaw magkahawag kana ay may daywa pa man imaw nga mga magueang nga magadipara kana kon hinali nga imaw hay magmasakit.
Ag ginapabisita man ku hari si Ambong sa anang nanay sa kada ugsad.
Saturday, February 14, 2015
Kon Ugsad
Kon Ugsad
ni Melchor F. Cichon
as of February 14, 2015
Ugsad.
Nagbuka ro eugta. Ag nagguwa ro hari ag reyna it mga duwende.
Nagpamasyar sanda sa Plaza it Lezo.
May hakita sanda nga gwapahon ng ungang baye nga nagapamueot it bueak it mga narra.
Nag-ilis it ordinayong eambong ro reyna ag ginpaeapitan ro unga. Ginpangutana it reyna ro unga.
“Ham-at ginapueot mo ro mga bueak it narra?”
“Ginapueot ko ra agod himuon nga kolentas ag ibaligya sa may simbahan agod ibakae ko't bueong ni Nanay. Magsakit abi imaw."
Ginbakae it reyna ro tanan nga bueak nga napueot it unga. Sangka puyo nga mga bueawan ro gintao it reyna sa unga. Nagpasaeamat ro unga sa reyna ag nag-uli.Ginsunod ka tueok ku reyna ro pagpanaw ku unga.
“Inay, bastante eon ro atong kwarta nga inugbakae it imong bueong. Ginbakae it sangka baye ro tanan nga bueak it narra nga hatipon ko.”
Owa magbuhay hay nagmayad ro nanay ku unga.
Pagkataliwan it limang dag-on hay nabantog nga namatay ro reyna it mga duwende.
Nagbalik sa piniio ku hari ratong unga nga hakita nanda sa plaza.
Gintawag ku hari ro anang mga sundalo agod usisaon kon siin gaestar ratong bayeng hakita nanda sa plaza.
“Mahal nga hari, igto gali sa Sta. Cruz gaestar ratong unga. Si Ambong kuno ra ngaean.
Kada hapon hay ginaagtunan it hari si Ambong ag ginaregaluhan it mga kobyertos nga bueawan.Sa primero indi mag-atubang si Ambong sa hari it mga duwende ay bukon it kaparehas kana nga awo. Ag nahuya imaw nga masayran it ibang tawo nga ra asawa hay duwende.
Pero sa ulihi hay nahueog gid man ra buot ni Ambong sa hari.
Ag nagpasugot imaw nga magmunot sa kaharian it mga duwende, igto sa idaeum it eugta.
Hakita ni Ambong nga haeos tanan nga mga kakamitan sa kaharian it dwende hay himo sa bueawan, halin sa kabkab hasta sa andang lamesa.
Ugaling ginapanumdom ni Ambong ra nanay. Pero ro hambae ka anang nanay hay indi imaw magpanumdom kana ay may daywa pa man imaw nga mga magueang nga magadipara kana kon hinali nga imaw hay magkasakit.
Ag ginapabisita man ku hari si Ambong sa anang nanay sa kada ugsad.
ni Melchor F. Cichon
as of February 14, 2015
Ugsad.
Nagbuka ro eugta. Ag nagguwa ro hari ag reyna it mga duwende.
Nagpamasyar sanda sa Plaza it Lezo.
May hakita sanda nga gwapahon ng ungang baye nga nagapamueot it bueak it mga narra.
Nag-ilis it ordinayong eambong ro reyna ag ginpaeapitan ro unga. Ginpangutana it reyna ro unga.
“Ham-at ginapueot mo ro mga bueak it narra?”
“Ginapueot ko ra agod himuon nga kolentas ag ibaligya sa may simbahan agod ibakae ko't bueong ni Nanay. Magsakit abi imaw."
Ginbakae it reyna ro tanan nga bueak nga napueot it unga. Sangka puyo nga mga bueawan ro gintao it reyna sa unga. Nagpasaeamat ro unga sa reyna ag nag-uli.Ginsunod ka tueok ku reyna ro pagpanaw ku unga.
“Inay, bastante eon ro atong kwarta nga inugbakae it imong bueong. Ginbakae it sangka baye ro tanan nga bueak it narra nga hatipon ko.”
Owa magbuhay hay nagmayad ro nanay ku unga.
Pagkataliwan it limang dag-on hay nabantog nga namatay ro reyna it mga duwende.
Nagbalik sa piniio ku hari ratong unga nga hakita nanda sa plaza.
Gintawag ku hari ro anang mga sundalo agod usisaon kon siin gaestar ratong bayeng hakita nanda sa plaza.
“Mahal nga hari, igto gali sa Sta. Cruz gaestar ratong unga. Si Ambong kuno ra ngaean.
Kada hapon hay ginaagtunan it hari si Ambong ag ginaregaluhan it mga kobyertos nga bueawan.Sa primero indi mag-atubang si Ambong sa hari it mga duwende ay bukon it kaparehas kana nga awo. Ag nahuya imaw nga masayran it ibang tawo nga ra asawa hay duwende.
Pero sa ulihi hay nahueog gid man ra buot ni Ambong sa hari.
Ag nagpasugot imaw nga magmunot sa kaharian it mga duwende, igto sa idaeum it eugta.
Hakita ni Ambong nga haeos tanan nga mga kakamitan sa kaharian it dwende hay himo sa bueawan, halin sa kabkab hasta sa andang lamesa.
Ugaling ginapanumdom ni Ambong ra nanay. Pero ro hambae ka anang nanay hay indi imaw magpanumdom kana ay may daywa pa man imaw nga mga magueang nga magadipara kana kon hinali nga imaw hay magkasakit.
Ag ginapabisita man ku hari si Ambong sa anang nanay sa kada ugsad.
Kon Ugsad
Kon Ugsad
ni Melchor F. Cichon
first draft
first draft
Ugsad.
Nagbuka ro eugta. Ag nagguwa ro hari ag reyna it mga
duwende.
Nagpamasyar sanda sa Plaza it Lezo.
May hakita sanda nga gwapahon ng ungang baye nga nagapamueot it
bueak it mga narra.
Nag-ilis it ordinayong eambong ro reyna ag ginpaeapitan ro unga.
Ginpangutana it reyna ro unga.
“Ham-at ginapueot mo ro mga bueak it narra?”
“Ginapueot ko ra agod himuon nga kolentas ag ibaligya sa may simbahan agod
ibakae ko't bueong ni Nanay. Magsakit abi imaw.
Ginbakae it reyna ro tanan nga bueak nga napueot it unga.
Sangka puyo nga mga bueawan ro gintao it reyna sa unga. Nagpasaeamat ro unga sa
reyna ag nag-uli.Ginsunod ka tueok ku reyna ro pagpanaw ku unga.
“Inay, bastante eon ro atong kwarta nga inugbakae it imong
bueong. Ginbakae it sangka baye ro tanan nga bueak it narra nga hatipon ko.”
Owa magbuhay hay nagmayad ro nanay ku unga.
Pagkataliwan it limang dag-on hay nabantog nga namatay ro
reyna it mga duwende.
Nagbalik sa piniio ku hari ratong unga nga hakita nanda sa
plaza.
Gintawag ku hari ro anang mga sundalo agod hisayran kon siin
gaestar ratong bayeng hakita nanda sa plaza.
“Mahal nga hari, igto gali sa Sta. Cruz gaestar ratong unga.
Si Ambong kuno ra ngaean.
Kada hapon hay ginaagtunan it hari si Ambong ag
ginaregaluhan it mga kobyertos nga bueawan.
Sa ulihi hay nahueog gid man si Ambong sa hari.
Ag nagpasugot imaw nga magmunot imaw sa kaharian it mga
duwende, igto sa idaeum it eugta.
Hakita ni Ambong nga haeos tanan nga mga kakamitan sa kaharian it dwende hay himo sa bueawan, halin sa kabkab hasta sa andang lamesa.
Ugaling ginapanumdom ni Ambong ra nanay. Pero ro hambae ka
nanay hay indi imaw magbakho kana ay may daywa pa man imaw nga mga magueang nga
magadipara kana.
Ag ginapabisita man ku hari si Ambong sa anang nanay sa kada ugsad.
Giltak sa Daeaura
gildak sa daeaura--
mabahaw eon ro linugaw
sa among lamisa
***Melcichon
February 14, 2015
mabahaw eon ro linugaw
sa among lamisa
***Melcichon
February 14, 2015
Thursday, February 12, 2015
Tuesday, February 10, 2015
Kahit Na
Ni
Melchor F. Cichon
Kahit
tusukin pa ang Aking laman ng araw,
Yayakapin
Ko pa rin ang hapdi
Ng
tatlong pakong
Imamartilyo
sa Aking mga palad at mga paa
Kung
iyon lang ang paraan
Upang
ang mga anluwagi’y
Makiisa
sa Akin.
Lunukin
Ko pa rin
Ang
apdo na isalangsang
Sa
may putok Kong mga labi
Kung
iyon lang ang pinakamagaling na paraan
Upang
hugasan ang kasalanan ng sanglibutan.
Kabigin
Ko pa rin
Ang
pagsaksak ng sibat sa Aking tadyang
Kung
iyon lang ang paraan upang mabuksan
Ang
pananampalataya sa Akin.
At
kung sakaling hilahin na Ako ngayon ng kamatayan,
Tatanggapin
Ko pa rin ng may ngiti
Dahil
sa madaling panahaon
Sasama
Ako sa iyo
Ng
walang hanggan doon sa kalangitan
Ayon
sa Banal na Kasulatan.
A Request and Other Love Poems
by
Melchor F. Cichon
(1) A Request
Come to me after sunset
But bring me no roses for a wreath;
Nor sing Ave Maria to awaken my soul,
Nor shed a tear, nor touch my tomb.
Our world, designed to be a paradise
For us to enjoy forever;
But you are pessimistic, indifferent.
We shared nothing but pain.
I did all the things I knew
To keep our love forever aglow.
But you disdained them all.
You said our worlds were really two.
It pains my heart to forget you
For you have been a part of me.
But what could I really do,
When you wanted to go?
Lately, I heard you wished to see me again
To repair the bridge you had broken.
You can see me after sunset,
But please bring me no roses for a wreath.
1983
(2) Sunflower
ni Melcichon October 19, 2011
Ikaw, Sunflower, ro ugsad nga buean
Nga gatao it kasiga
Sa madueom ko nga daean.
Matuod nga kon amat nagakaduea-dueaka
Bangod sa naga-agi-agi nga gae-um
Pero ring kasiga nagapadayon nganagatuytoy
Sa mga paminsaron ko
Eabi eon gid kon magapaeuka itbutong ro hangin,
Kon owa't untat ro pagbinunok ituean
Sa kabuhi ko.
Ikaw eon lang, Sunflower,
Ro nagatao kakon it kainit,
Kainit sa tagipusuon ko
Agod ako makapanumdom nga may kabuhi
Nga may kapus-eanan pa rangpagkatawo.
Ag kon matunod gid man rang adlaw
Hueogan mo eang rang paeahuwayan
Ku imong owa't pag-eaya nga rosas,
Owa't pagkaduea nga kahumot,
Magbutlak it oman rang adlaw,
Maski sa katueondan.
(3) Crowded By Fallen Leaves
by
Melcichon
April 9, 2012
crowded by fallen narra leaves--
alone with a crescent moon
in a bench where we first kissed
and where our last embrace was sealed.
I remember how the full moon
spread its beam, uplifted our spirits,
our dream of eternal togetherness
even on days of summer
and of nights of howling storms.
oh, how short was the night
of our togetherness!
but like the moon that sets
and the leaves that fall,
we have to kiss our Earth
or be alone like now
in this lonely bench
where we first kissed,
where our last embrace
was sealed.
(4) You Always Have A Reason or Two
Melcichon
May 20, 2012
You always have a reason or two
To say “No!” each time I ask you
To have lunch at Jollibee or at Macdo;
You always have a reason or two
To say “No!” each time I invite you
To see the Concert at the Park;
You always have a reason or two
To say “No!” each time I ask you
To see the rising sun at Boracay Beach;
You always have a reason or two
To say “No!” each time
I ask you a kiss.
But you always say “Wow, I love it!”
Each time I steal you a kiss.
(5) I Will Not Write My Loneliest Poem
(With apologies to Pablo Neruda)
by
Melchor F. Cichon
September 24. 2012
I will not write my loneliest poem
Even I am between the heavens and the earth.
When you accepted my love at Boracay Beach
While the sun was setting is enough to make me smile.
I will not write my loneliest poem.
Like now when the moon is full and the December breeze is cold
Is enough for me to smile.
It was also December when we first kissed.
I will not write my loneliest poem
Even I can no longer pinch your face
Nor can I whisper your name.
It’s enough for me to sleep while I clinch the ring that you inserted on my finger.
And when time comes for the sun to set
And spreads its veil all over my world,
Still I will not write my loneliest poem.
When I remember you, I immediately smile.
Come to me after sunset
But bring me no roses for a wreath;
Nor sing Ave Maria to awaken my soul,
Nor shed a tear, nor touch my tomb.
Our world, designed to be a paradise
For us to enjoy forever;
But you are pessimistic, indifferent.
We shared nothing but pain.
I did all the things I knew
To keep our love forever aglow.
But you disdained them all.
You said our worlds were really two.
It pains my heart to forget you
For you have been a part of me.
What could I really do,
When you wanted to go?
Lately, I heard you wished to see me again
To repair the bridge you had broken.
You can see me after sunset,
But please bring me no roses for a wreath.
(7) A Letter
John,
I will definitely go home
To our house
Where we can see the clouds
Through the roof.
I'm fed up
With the twinkling neon lights,
But I have not yet paid
For the earrings that I got
From Mama San.
I need them so my tinkling
Will be louder and my hips
Will be heavier.
Don't worry, John,
This Christmas
You and I will create a moon
And through the roof
We two alone
Will grasp it light.
Ana
Kiss me
In a way
That keeps
The summer breeze
Stand still;
In a way
That keeps
Me awake
From dawn
To dawn.
***Melcichon, May 1, 2012
Melchor F. Cichon
(1) A Request
Come to me after sunset
But bring me no roses for a wreath;
Nor sing Ave Maria to awaken my soul,
Nor shed a tear, nor touch my tomb.
Our world, designed to be a paradise
For us to enjoy forever;
But you are pessimistic, indifferent.
We shared nothing but pain.
I did all the things I knew
To keep our love forever aglow.
But you disdained them all.
You said our worlds were really two.
It pains my heart to forget you
For you have been a part of me.
But what could I really do,
When you wanted to go?
Lately, I heard you wished to see me again
To repair the bridge you had broken.
You can see me after sunset,
But please bring me no roses for a wreath.
1983
(2) Sunflower
ni Melcichon October 19, 2011
Ikaw, Sunflower, ro ugsad nga buean
Nga gatao it kasiga
Sa madueom ko nga daean.
Matuod nga kon amat nagakaduea-dueaka
Bangod sa naga-agi-agi nga gae-um
Pero ring kasiga nagapadayon nganagatuytoy
Sa mga paminsaron ko
Eabi eon gid kon magapaeuka itbutong ro hangin,
Kon owa't untat ro pagbinunok ituean
Sa kabuhi ko.
Ikaw eon lang, Sunflower,
Ro nagatao kakon it kainit,
Kainit sa tagipusuon ko
Agod ako makapanumdom nga may kabuhi
Nga may kapus-eanan pa rangpagkatawo.
Ag kon matunod gid man rang adlaw
Hueogan mo eang rang paeahuwayan
Ku imong owa't pag-eaya nga rosas,
Owa't pagkaduea nga kahumot,
Magbutlak it oman rang adlaw,
Maski sa katueondan.
(3) Crowded By Fallen Leaves
by
Melcichon
April 9, 2012
crowded by fallen narra leaves--
alone with a crescent moon
in a bench where we first kissed
and where our last embrace was sealed.
I remember how the full moon
spread its beam, uplifted our spirits,
our dream of eternal togetherness
even on days of summer
and of nights of howling storms.
oh, how short was the night
of our togetherness!
but like the moon that sets
and the leaves that fall,
we have to kiss our Earth
or be alone like now
in this lonely bench
where we first kissed,
where our last embrace
was sealed.
(4) You Always Have A Reason or Two
Melcichon
May 20, 2012
You always have a reason or two
To say “No!” each time I ask you
To have lunch at Jollibee or at Macdo;
You always have a reason or two
To say “No!” each time I invite you
To see the Concert at the Park;
You always have a reason or two
To say “No!” each time I ask you
To see the rising sun at Boracay Beach;
You always have a reason or two
To say “No!” each time
I ask you a kiss.
But you always say “Wow, I love it!”
Each time I steal you a kiss.
(5) I Will Not Write My Loneliest Poem
(With apologies to Pablo Neruda)
by
Melchor F. Cichon
September 24. 2012
I will not write my loneliest poem
Even I am between the heavens and the earth.
When you accepted my love at Boracay Beach
While the sun was setting is enough to make me smile.
I will not write my loneliest poem.
Like now when the moon is full and the December breeze is cold
Is enough for me to smile.
It was also December when we first kissed.
I will not write my loneliest poem
Even I can no longer pinch your face
Nor can I whisper your name.
It’s enough for me to sleep while I clinch the ring that you inserted on my finger.
And when time comes for the sun to set
And spreads its veil all over my world,
Still I will not write my loneliest poem.
When I remember you, I immediately smile.
(6) A Request
Come to me after sunset
But bring me no roses for a wreath;
Nor sing Ave Maria to awaken my soul,
Nor shed a tear, nor touch my tomb.
Our world, designed to be a paradise
For us to enjoy forever;
But you are pessimistic, indifferent.
We shared nothing but pain.
I did all the things I knew
To keep our love forever aglow.
But you disdained them all.
You said our worlds were really two.
It pains my heart to forget you
For you have been a part of me.
What could I really do,
When you wanted to go?
Lately, I heard you wished to see me again
To repair the bridge you had broken.
You can see me after sunset,
But please bring me no roses for a wreath.
(7) A Letter
John,
I will definitely go home
To our house
Where we can see the clouds
Through the roof.
I'm fed up
With the twinkling neon lights,
But I have not yet paid
For the earrings that I got
From Mama San.
I need them so my tinkling
Will be louder and my hips
Will be heavier.
Don't worry, John,
This Christmas
You and I will create a moon
And through the roof
We two alone
Will grasp it light.
Ana
Kiss me
In a way
That keeps
The summer breeze
Stand still;
In a way
That keeps
Me awake
From dawn
To dawn.
***Melcichon, May 1, 2012
(9) Paano Kita Mahaeon?
By Elizabeth Barrett Browning
Gin-Inakeanon ni Melchor F. Cichon
Paano baea kita mahaeon?
Pahuyapa ako ku mga paagi.
Mahae kita sa kadaeom ag kaeapad ag kataas
Nga maabot kang kaeag, kon ro pamatyag hay maeayo sa panan-aw.
Para sa katapusan it kabuhi ag sa hamiling grasya.
Mahae kita sa kataas it adlaw-adlaw
Nga pinakamalinong nga kinahangeanon, sa kahayag it adlaw ag it kandila.
Mahae kita nga may kahilwayan, paris ku tawo nga naga-usoy it kamatuuran.
Ginamahae kita it dalisay, sa andang paghalin sa pagbayaw.
Mahae kita nga may kainit nga ginagamit
Sa magueang ko nga mga kasubo, ag sa kabataan ko nga pagsalig.
Mahae kita nga may pagmahae nga ingko maduea
Sa may naduea ko nga mga santos.
Mahae kita nga may pagginhawa,
Mga hiyum-hiyum, mga euha, sa tanan nga kabuhi ko, ag, kon pilion it Dios,
Eabaw pa gid rang pagmahae kimo sa pagtaliwan ko.
Gin-Inakeanon ni Melchor F. Cichon
February 13, 2005
****By Elizabeth Barrett Browning
Gin-Inakeanon ni Melchor F. Cichon
Paano baea kita mahaeon?
Pahuyapa ako ku mga paagi.
Mahae kita sa kadaeom ag kaeapad ag kataas
Nga maabot kang kaeag, kon ro pamatyag hay maeayo sa panan-aw.
Para sa katapusan it kabuhi ag sa hamiling grasya.
Mahae kita sa kataas it adlaw-adlaw
Nga pinakamalinong nga kinahangeanon, sa kahayag it adlaw ag it kandila.
Mahae kita nga may kahilwayan, paris ku tawo nga naga-usoy it kamatuuran.
Ginamahae kita it dalisay, sa andang paghalin sa pagbayaw.
Mahae kita nga may kainit nga ginagamit
Sa magueang ko nga mga kasubo, ag sa kabataan ko nga pagsalig.
Mahae kita nga may pagmahae nga ingko maduea
Sa may naduea ko nga mga santos.
Mahae kita nga may pagginhawa,
Mga hiyum-hiyum, mga euha, sa tanan nga kabuhi ko, ag, kon pilion it Dios,
Eabaw pa gid rang pagmahae kimo sa pagtaliwan ko.
Gin-Inakeanon ni Melchor F. Cichon
February 13, 2005
(10) Indi Ko Masueat Rang Pinakamasubo Nga Binaeaybay
Ni
Melchor F. Cichon
September 11, 2003
Indi ko masarangean nga isueat rang pinakamasubo nga binaeaybay.
Maskin sa tunga-tunga eon ako’t eangit ag eogta.
Ro imong pagsabat it huo kakon sa may baybayon it Boracay
Samtang gatunod ro adlaw hay sapat eon nga akon nga ikalipay.
Indi ko masarangan nga isueat rang pinakamasubo nga binaeaybay.
Paris makaron nga ugsad ro buean ag maeamig ro huyop it hangin it Disyembre,
Sapat eon para kakon nga magpahiyomhiyom.
Disyembre man kato ro primero nimo nga haru kakon.
Indi ko masarangean nga isueat ko rang pinakamasubo nga binaeaybay.
Maskin indi ko eon haeos maabut ring uyahon agod akon nga pisilpisilon;
O mahutikan ka man lang paris tag bag-o pa eang kita nga nagaumpisa ku atong pangabuhi.
Sapat eon nga makatueog ako kon ginakumkum ko ro singsing nga ginsuksuk mo sang tudlo.
Ag kon mag-abot kid man ro oras nga magtunod rang adlaw
Ag ro gabii hay mag-eapnaag sa bilog ko nga kalibutan,
Indi ko man gihapon pagsueaton ro pinakamasubo ko nga binaeaybay.
Madumduman ko eang ikaw, gahiyomhiyom eon dayon ako.
(11) Let The Leaves Shake Tonight
Melchor F. Cichon
Let the leaves shake tonight.
Let my heart beats upright.
But I must meet my Pilma tonight
In Boracay Beach while the moon is bright.
Typhoon Seniang has gone by
Without a tear, without a smile.
But I must meet my love tonight
In Boracay Beach while the moon is bright.
God...let the trees shake their leaves tonight.
Let the world turns upside down.
But I must see my love tonight
Or she will be gone forever.
Ni
Melchor F. Cichon
September 11, 2003
Indi ko masarangean nga isueat rang pinakamasubo nga binaeaybay.
Maskin sa tunga-tunga eon ako’t eangit ag eogta.
Ro imong pagsabat it huo kakon sa may baybayon it Boracay
Samtang gatunod ro adlaw hay sapat eon nga akon nga ikalipay.
Indi ko masarangan nga isueat rang pinakamasubo nga binaeaybay.
Paris makaron nga ugsad ro buean ag maeamig ro huyop it hangin it Disyembre,
Sapat eon para kakon nga magpahiyomhiyom.
Disyembre man kato ro primero nimo nga haru kakon.
Indi ko masarangean nga isueat ko rang pinakamasubo nga binaeaybay.
Maskin indi ko eon haeos maabut ring uyahon agod akon nga pisilpisilon;
O mahutikan ka man lang paris tag bag-o pa eang kita nga nagaumpisa ku atong pangabuhi.
Sapat eon nga makatueog ako kon ginakumkum ko ro singsing nga ginsuksuk mo sang tudlo.
Ag kon mag-abot kid man ro oras nga magtunod rang adlaw
Ag ro gabii hay mag-eapnaag sa bilog ko nga kalibutan,
Indi ko man gihapon pagsueaton ro pinakamasubo ko nga binaeaybay.
Madumduman ko eang ikaw, gahiyomhiyom eon dayon ako.
(11) Let The Leaves Shake Tonight
Melchor F. Cichon
Let the leaves shake tonight.
Let my heart beats upright.
But I must meet my Pilma tonight
In Boracay Beach while the moon is bright.
Typhoon Seniang has gone by
Without a tear, without a smile.
But I must meet my love tonight
In Boracay Beach while the moon is bright.
God...let the trees shake their leaves tonight.
Let the world turns upside down.
But I must see my love tonight
Or she will be gone forever.
(12) THANK YOU, ANYWAY
I did not ask you
To keep my bitter mementos.
I knew from the start
That your heart had enough space only
For your own grief.
I did not ask you
To keep my tears for remembrance.
I knew from the start
That you wanted only to sip—
While it lasted—the juice that I could squeeze
From our fire.
Thank you, anyway,
As the golden ricefield thanks the volcano
For the lava it spews.
(13) TO PILMA
You must not shed a tear
For me beloved.
I am not really leaving.
Please preserve my poems, my name.
They are for our children.
You must believe
That I am not leaving.
I was just asked by my Lord
To look for a new home
Where mayas are not caged
And gold fish are not aquariumed.
Shed no tears for me, Beloved.
We will meet again
Someday
In Heaven
I did not ask you
To keep my bitter mementos.
I knew from the start
That your heart had enough space only
For your own grief.
I did not ask you
To keep my tears for remembrance.
I knew from the start
That you wanted only to sip—
While it lasted—the juice that I could squeeze
From our fire.
Thank you, anyway,
As the golden ricefield thanks the volcano
For the lava it spews.
(13) TO PILMA
You must not shed a tear
For me beloved.
I am not really leaving.
Please preserve my poems, my name.
They are for our children.
You must believe
That I am not leaving.
I was just asked by my Lord
To look for a new home
Where mayas are not caged
And gold fish are not aquariumed.
Shed no tears for me, Beloved.
We will meet again
Someday
In Heaven
(14) The Rising Sun
Melchor F. Cichon
2019
The rising sun
Turns into sunset
Each time I recall those moments
When we watched the breaking of dawn
As we celebrated our first meeting;
The passionate kisses we had
While dreaming of our rainbow.
It’s like being bitten by a hundred red ants
When I remember those moments we shared
At Boracay Beach.
Now heavy rain is pouring
In my room.
(15)Malibot-libot Sa Harden
Melchor F. Cichon
Sept. 30, 2018
Malibot-libot sa harden.
Maeukso, madaeagan
Pareho it kanding.
Ugaling bukon man ako't masadya.
Owa ka man abi gamunot kakon riya.
(16) THE WHISPER
Aboy-aboy, batya and patadyong,
Listen to my heartbeats.
The chain I have with you
Is a cross to my calvary.
My parents told me
To just wipe away my biting tears
And put ice on my swollen lips,
A gift from my husband’s quick fists.
I have become his tail, my parents say,
After I have pressed my thumb
On our marriage contract.
Aboy-aboy, batya and patadyong,
It’s not a sin, isn’t it
To put off my chain from you
And march in the streets
With closed fists?
Subscribe to:
Posts (Atom)